..κι ο ίδιος ο παίχτης είναι αιχμάλωτος
μιας ζόρικης
σκακιέρας
με μαύρες νύχτες και δήθεν μέρες.
Η Ψυχή κινεί τον παίχτη
κι ο
παίχτης της αντίληψης τα πιόνια.
Μα άραγε ποιά αλήθεια πίσω από το Μάταιο, κινεί το
νήμα της σκόνης και του χρόνου, και το νόημα της διάψευσης στο όριο της προσδοκίας;
