Σάββατο 27 Απριλίου 2013

Στο βάθος της Αυγής..



Το δέντρο ρώτησε τον ταξιδιώτη
-Γιατί δεν έχεις ρίζες;
και ο ταξιδιώτης απάντησε με ερώτηση..
δείχνοντάς του ενα μικρό σπουργίτι
-Γιατί εχει φτερά;
και το δέντρο έριξε τα φύλλα του ~
γιατί δεν είχε δάκρυα
και το σπουργίτι έκανε μια θεαματική βουτιά
στον αέρα στροβιλίστηκε!
και έπιασε με το μικρό του ράμφος ενα φύλλο
στιγμή πριν αγγίξει το έδαφος...
και το δωσε στον άνθρωπο
μόνο για να κυλήσει το πρώτο του δάκρυ
και κύλησαν κι'άλλα...
και έτσι το δέντρο ξανάβγαλε φύλλα
και ο ταξιδιώτης ξεψύχησε πλάι του
αφυδατωμένος
και έγινε ρίζες...





Και το σπουργίτι δεν ξαναπέταξε.
Μονάχα περίμενε καρτερικά τα φθινόπωρα
να πέσουν τα φύλλα
και ξεκίναγε το μακρινό του ταξίδι
ένα τη φορά
στα δυο του μικρά ποδαράκια
μέ ένα φύλλο στο ράμφος...
μέχρι την άκρη του κόσμου
για να το αφήσει στο περβάζι ταξιδιωτών
που ξέχασαν να ταξιδεύουν.
και ο άνεμος γελούσε...


Κάθε φορά.
Δορίαιχμος