Ποτέ δεν περισπάται....

"Είναι ασήμαντη η λύπη 

όταν αγαπούμε αυτόν 

που μας την προκαλεί;"

Σοβαρά..; μα...

τι ωραία λόγια...

Σπέρνοντας πράξεις..θερίζουμε αλήθεια.

Όχι άλλα λόγια..

με πονούν βαθειά  τα σημεία

στίξης που δεν αντιστοιχούν

στο είναι μου.

και φυσικά

ωραία τα perhaps

αλλά ωραιότερα

τα ταπεινά
άπταιστα Ελληνικά.

~η προπαραλήγουσα 

ποτέ δεν περισπάται

όταν η λήγουσα 

είναι μακρά ~

Καλημέρα Κόσμε..!!