Ρέει αρμονικά
σαν αργόσυρτο παράπονο..
στη φλέβα της Ζωης...
Ποιά αλήθεια άραγε συντροφεύει
το διαβάτη στο 3.05.. της στιγμής;
και μεταφορικά και επι της κυριολεξίας.
PS: Aς είναι αταλάντευτο
το κάθε βήμα σου και σήμερα
Ψυχή μου.