Mε τρελαίνει το λευκό ...

 της ψυχής σου άρωμα
είσαι βαθειά Ωραίος
όταν κοιτάς μέσα σου 

και βλέπεις νεκρή 

τη μιζέρια το συμβιβασμό 

και τα ημίμετρα

 που συνθέτει 
για μένα

τη σονάτα

ενός  αυθεντικού

μέσα στο φεγγαρόφωτο
της  ξάστερης αγάπης
αυτής που γνώρισα στα
 χέρια σου
αυτής που διώχνει μακρυά
ότι μας πονά
αυτής που με κρατά σφιχτά
με τρυφερότητα και επιτέλους
 μπορώ να ονειρεύομαι
ξανά