"Καθόμαστε πλάι πλάι πάνω στα χαλίκια.
Ο ουρανός έχει κατέβει χαμηλά.
Δεν μιλάς·
κοιτάζεις βαθιά μέσα στον χρόνο.
Κοιτάζεις εμένα στο μέλλον
του παρελθόντος μου.
Γυρίζω να σε δω και βλέπω:
κάθομαι δίπλα σ’ έναν βράχο.
Γύρω μακρινό τοπίο ο αιώνας.
Χάσκει ανοιχτό, σαν τέρατος,
το στόμα του για να σε καταπιεί.
Όμως εσύ δεν έχεις τέλος.
Τα ήξερα όλα και τα ξέχασα.
Τα ήξερα όλα Και τα γδύθηκα,
για να ντυθώ την καθαρότητά σου"
Γ. Ευθυμιάδης
ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΠΡΙΓΚΙΠΑ
Αυτο διαβάζω απόψε...και σου λέω
μα όταν ακολουθείς το ρεύμα
που να βρείς παρηγοριά...
Καιρός να πάμε
ταπεινοί
στον κήπο εκείνο
