Aμοργός..

 ..Μη γίνεσαι ΠEΠPΩMENON

Δεν ωφελεί το παράπονο

Ίδια παντού θα 'ναι η ζωή 

Με το μαχαίρι ενός καημού στα μάγουλα της ελπίδας

Φτάνει ν’ ανθίσει μόνο

Λίγο στάρι για τις γιορτές ,λίγο κρασί για τη θύμηση 

λίγο νερό για τη σκόνη..

Νίκος Γκάτσος

To Tίμημα του να είσαι..

 ..να σε θεωρούν δυνατό

ακόμα κι όταν μέσα σου ραγίζεις.

Όσα δεν φέρνει η στιγμή..

..ο χρόνος τα φυλάει

PS: Καλώς Φοβήθηκες 

Απ' όλα τα όντα  το μοναχικό Λυκόπουλο

 είναι το πιο δύσκολο να εξημερωθεί

Γύρω παντού σκοτάδι..

 Να σου λοιπόν και πιάνει τ’ αυτί μου μακριά, 

μέσα στο βουνό, ένα τραγούδι.

Αερικό θα ‘τανε.

Ανομολόγητη αλήθεια..

 

Της Ψυχής σου το Φως

ροδανθεί  στη βαθιά της Καρδιάς μου Ρωγμή.

Τρυφερά ~ Μυστικά  πως σ'αγαπώ

σε κανέναν δεν θα πω

Χαμογέλα μου..

 ..γιατί οι λέξεις αλλάζουν

αλλά αυτό που χωράνε οι σιωπές

μένει πάντα το ίδιο.

Κάθε μου σκέψη ..

 ..φοράει 

τη δική σου ματιά

Μου 'χει λείψει μια χαρά ατόφια..

 ..μόνο όταν  έχεις υποφέρει πολύ

καταλαβαίνεις πραγματικά

πόσο δύσκολο είναι το απλό.

Ποτέ μου δεν κατάλαβα ..

αυτόν εδώ τον κόσμο

 ..γιατί ποντάρουμε στο πεφταστέρι μια στιγμής ευχή

αφού ρεφάρουμε 

με  της ψυχής τη φλόγα.

Ίσως ο πόνος ..

.. νά' ναι το τίμημα για να χωρέσει η ψυχή

  τη δυσπρόσιτη ομορφιά  του αιώνιου.

ΙΣΩΣ;

Δεν έχει αξία καμιά ..

 ..να ταξιδεύεις τις στιγμές σου χωρίς να τις μοιράζεσαι

..αλλά και δεν έχει νόημα 

να συμβιβάζεις τον εαυτό σου..

καλώς ή κακώς

είναι το μόνο που έχεις .-

To πνεύμα..

 ..να σπιθίζει πάντα ελεύθερο

 

 και η στιγμή να είναι επάγρυπνη

και ορθρινή.

Ενθάδε κείται..

 ..η πραγματικότητα

που  νίκησα ματώνοντας

δηλώνοντας στο μάταιο 

πως δεν θα μπώ στο κοιμητήριο της πλάνης

αφήνοντας λουλούδια

στον τάφο της αλήθειας μου.

Ανατέλλει μια εποχή που νιώθεις ..

  ..πως  δύει μια μεγάλη  σιωπηλή αλήθεια..

 ..μπροστά σε όσους βάδισαν ευλαβικά 

το μονοπάτι της ψυχής 

χωρίς να έχουν ψευδαισθήσεις.

Kαι τώρα ..

 ..πήγαινε να κοιμηθείς.

Αγρυπνώ εγώ για σένα.

Μενέλαος Λουντέμης

Κι ας λέει η νύχτα τ'ουρανού

δεν έχω αστέρια απόψε