Aκόμα πιο απλοί...

Κι αύριο λέω θα γίνουμε

ακόμα πιο απλοί.

Μυστήριο σκοτεινό και ανυπόταχτο 

η καρδιά του ανθρώπου, μια στάμνα τρυπημένη 

με το στόμα πάντα ανοιχτό 

και όλοι οι ποταμοί της γης να χυθούν μέσα της,

 απομένει αδειανή και διψασμένη...

Θαρρώ δεν είμαι παρά τούτο, 
μια απροσκύνητη ψυχή.