Τώρα....

Πολιτική και θρησκεία ζητούν το ίδιο. 

Να επιλέξουμε το ανυπόφορα απάνθρωπo

αλλά "ασφαλές - γνωστό" 

από το "άγνωστο - καινούργιο", 

που όπως λένε "θα καταστρέψει 

ότι με τόσο κόπο φτιάξαμε 

στα χρόνια της ζωής μας".. 

Μας επικεντρώνουν στο "ασφαλές 

- γνωστό" κι όχι 

στο ανυπόφορα απάνθρωπο, 

που ζούμε και πρόκειται 

να διασφαλίσουμε για πάντα!! 

Θεωρείται αυτονόητο να πονάμε, 

να υποφέρουμε σαυτήν την ζωή.. 

όπως με τόση σιγουριά μας λένε, 

"τα πιλάφια και τα ουρί 

του παραδείσου δεν είναι για εδώ".. 

Δηλαδή "σκάσε και.. κολύμπα"!

Κι ας είναι δίπλα η στεριά, 

έτοιμη να σου προσφέρει 

ότι χρειάζεσαι χωρίς κόπο..

Ε λοιπόν αρκετό χρόνο 

άντεξαν όλα αυτά τα ψέματα.. 

Ήρθε η ώρα της Αλήθειας.

Σαυτόν τον κόσμο, τον πόνο, 

την ταλαιπωρία, την καταστροφή, 

τα προκαλούμε εμείς, 

λειτουργώντας αυτοκαταστροφικά, 

αποκομμένοι 

από τα εσωτερικά ακούσματα, 

την ΕΝότητα.

Για φαντάσου 

μέσα στον παράδεισο εμείς 

 να ζούμε κόλαση!

Ήρθε η στιγμή αυτός ο κόσμός 

να Εν-αρμονιστεί 

"κι όποιος θέλει πίσω του ελθείν"..

PS..Ενα τεράστιο ευχαριστώ

μέσα απο την καρδιά μου..

Ξέρεις εσύ...

Στην πέρα χωρα 

φτανεις μονο απο εσωτερικές

διαδρομες ο μονος δρομος

ειναι αυτός.!