Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011

Αναρωτιέμαι...


Σοκαρίστηκα...δε λέω..

όμως 

Tώρα που ξέρω
σιωπηλά με αποδείξεις
και όχι με απλές υποψίες....




στη ζωή μου 
για τα απίστευτα 
σενάρια της
Πιστά   στο θρανίο 
της καρδιας   θα μαθητεύω..
και







την αλήθεια μου  θα στηριζει
 όλο το φως της ψυχής 

θα αγκαλιάζει  το κενό στο στήθος μου
που άνοιξε η δική μου ευαισ  θυσία
και όχι οι άνθρωποι που  δεν
μπόρεσαν να με τιθασεύσουν....


Για να τιθασεύσεις ένα αερικο
και να το κάνεις άνθρωπο
πρέπει 





Κοντρα σε κάθε εμποδιο...
στην αρχή ενός πάντα
που μόνο η ψυχή 
καθορίζει...


Αφιερωμένη η αποψινη εγγραφη
σε ψυχές που πιστεψαν
σε ενα κομμάτι του εαυτού μου..
αυτού που μπορεί να μην έδωσα
στο ακέραιο αλλά που
ένοιωσαν την  διαφορετικότητα του..


Aναρωτιέμαι..ομως...πόσοι απο εσάς
θα  συνεχίσουν  
να ανασαίνουν
 τη βαθυτερη αληθεια μου..




Ίσως




Όσοι μπόρεσαν να δούν
 πίσω απο τις λέξεις  μου
ενα κομματι της ψυχής  τους....


Αρκει και περισσεύει...
















Η μέλισσα Ρεγγινα μου παει μονο στη γύρη ...
ποτε στα σκουπίδια...στη διαδρομή της 
θα συναντήσει και σφίγγες μα..η πορεία της 
είναι στην ουσία του ανθους που λεγεται ζωή.


Οι έσχατοι έσσονται πρώτοι ακριβώς γιατί 
αγκαλιάζουν με ταπεινόφρονη ευγνωμοσύνη 
τη σιωπηλη αλήθεια της Ανθρωπιας τους.