Στην Κλεψύδρα του Χρόνου...

Ενα πέρασμα που όλοι το περνούν

το διαβαίνουν....

Μία και μόνο αράγιστα 

εύθραυστη στιγμή

το ξεκλείδωμα του.

Η στιγμή που ματώνουμε 

όταν νοιωθουμε ανίσχυροι

μπροστά στο μη αναστρέψιμo

αλλά και η στιγμή της απόλυτης

  αποδοχής του μάταιου.

Αυτoύ που βλέπουμε με τα μάτια της ψυχής 

      Ανοιχτά και καθαρά.

 η μέρα   γενναιόδωρη 

και η νύχτα ευσπλαχνική

με τις αντοχές τα όνειρα

και την αλήθεια  όσων

μοιράζονται   όχι  ψυχία
δηλαδή κομμάτια ψίχουλα..

αλλά

ολόκληρη