Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011

Πειράζει...;


Για να φτάσεις ως εμένα....
αρκεί .....




Και πως μπορεί  να γίνει αυτό..;



αρκεί
να  αγκαλιάσεις μια αλήθεια
στο 'Υψος 





Και ποια είναι αυτή...

να έχεις την αντοχή της
εντιμότητας
να με κοιτάς
Κ  α τ ά μ α τα...
χωρίς να χαμηλώνεις βλέμμα..!!!





 Για να σε δω....


θα αντέξεις να ανηφορίσεις ως εδώ..;







Και Φτάσε με...
έξω απο κάθε προβλεψη
και άμυνα  αν...

Α ν τ έ χ ε ι ς..;







Πειράζει που...


η Ψυχή μου γνωρίζει εκ των   προτέρων...;











'Oποτε  πρόδωσα τα πάγια.....
με Εκδικήθηκε η Ζωή.
Αλλά... Ομολoγώ την ενοχή μου...
μια ζωή θα ονειρεύομαι
την Αγκαλιά
που θα φτερουγίζω μέσα της 
     Ελεύθερη...




Μια Ουτοπία και μια σκληρή πραγματικότητα
θα μας δοκιμάζουν πάντα....στόχος να γίνουμε
καλυτεροι Άνθρωποι...


       Ενός Λεπτού Σιγή λοιπον
για όλους εμάς που δεν φοράμε Προσωπεία..
και που δεν ζητιανεύουμε την αγκαλια που
μας χρωστά Όχι η Ζωή...
μα.. το πιο αιματινο δάκρυ μας...




Αυτο που γινεται μαργαριτάρι
δηλ.Άνθος Λευκό
μέσα στην ερημία των καιρών...


Εμείς ανθίζουμε παράτολμα
στο ύψος των στιγμών μας...
πολύ απλά....


Γιατί έτσι μας Γουστάρει...!!!!