Kάπως έτσι λοιπόν.....

Aγαπημένε μου ....αυτοσαρκασμέ

Λέει ο τροβαδούρος  της αγάπης...

                                                          

             και σε ρωτάω τώρα εγω...

      που παω πάντα 

    ανάποδα ενάντια κι ατίθασα

                                                                           

Πόσα...

Χρειάζονται.. για 

Και ποιός θεωρεί πια Χαρά

μια απλή τρυφερή αγκαλιά...

και επιστρέφουμε

στον τροβαδούρο..

που σοφότατα λέει

Τα δάκρυα είναι δυο λογιώ, 

ένα των πονεμένων 

και τ' άλλο στη συνάντηση 

των πολυαγαπημένων. 

Κάπως έτσι λοιπόν

απο εκεί που δεν περνούν

οι "μικροί" άνθρωποι

όχι  επειδή δεν θέλουν

αλλά απλά δεν μπορούν..

γιατί  

στους αιώνες των αιώνων

η έβδομη διάσταση

είναι το πνεύμα.

Μπορεί να χαραχτεί λες

το φώς στη θέση της καρδιάς

απ'τη νυχιά της λύπης;

Γιορτή είναι η κάθε μέρα

που δακρύζεις απο συγκίνηση

Όταν θα δώσουμε σχήμα εμείς στο άπειρο

τότε θα βγεί κι ο κόσμος απο το μηδέν

της αυταπάτης του..τότε θα

αρχίσει να  συναισθάνεται

'Οταν...

τα ανθρωπάκια του ΕΓΩ 
 κλαίνε κροκοδείλια
οι Άνθρωποι οι ταπεινοί  
δακρύζουν
Σιωπώντας...






Καλημέρα   Ζωή μου.!!