Aγαπημένε μου...
Δε βγάζει πουθενά η άρνηση.
Μόνο καθυστερήσεις εκχωρεί.
Μα κι η αποδοχή;
Eίναι εύκολη νομίζεις;
Με μια λέξη υποσχετική σαφως
ετσι μόνο ΔΙΑ ταράσσεται
η λεπτη ισορροπια
της υπερούσιας μοναξιάς μας.
Για τη μοναχικότητα μας
δεν το διαπραγματεύομαι ούτε λεπτό
ΔΕΝ υπαρχει ατυχία ικανή να με λυγίσει
μα ούτε και τύχη αρκετή για να πειστώ
θα με ξεβράσει κάποια στιγμή
στην ακτή του βαθύτερου πόθου μου.
Όταν αρχίζουν να υποχωρούν
όλεςςςςς οι αντοχές μου
Χαμογελώντας στην ιδέα ότι δεν μάτωσα άδικα
για να ανέβω ξανά αναίτια και ανάξια πάνω εδώ.
A φ ή ν ο μ α ι παράτολμα σε οτι αντέχει δίχως άμυνες
Η αντοχή δεν είναι άμυνα θαρρείς;
Μην έρχεσαι
σε σύγκρουση με το πιο αφανές κενό μου
όταν απλά διαπιστώνω χωρίς να αξιολογώ.
Όταν στη φεύγα του καιρού όσο βαθύτερα
μέσα μου κοιτώ
που περικλείει
την ερημία της διαφορετικότητας μου.
Δεν ακούω Λέξη..!!
Στο Γαλάζιο Φως εκλεκτέ συνοδοιπόρε μου.
Ποτέ δεν ρωτήσαμε πόσο κοστίζει μια στιγμή
Απλά πληρώναμε τοις μετρητοίς περήφανα
και ενσυναίσθητα το όποιο Τίμημα.
Το Τιμημα
δεν έχει Τιμή
ουτε Όνομα.
Πάλι καλά ...
σ'αυτό δε διαφωνήσαμε ποτέ.
Μέ άλλα λόγια
μετα απο 25 ολόκληρα χρόνια
πάλης δεν σου προτείνω συμφιλίωση..
αλλοίμονο ;)
Απλά μικρή Ανακωχή.!!
φτάσαμε..!!!
Τα ξαναλέμε σύντομα...
Σε Φιλώ.
