Kαι μετά τη νέμεση μέσα μας
έρχεται και η συντριβή
τα άγρια βράδυα της αγρύπνιας
Τίσις ...
Υπάρχει χειρότερη
τιμωρία απο το να κοιτάζεις
μέσα σου και να μη σε βρίσκεις
πουθενά..;
Kι έτσι...
Ξεγυμνωμένη πια
απο λόγια περιττά
και μόνο κάρβουνο
μια λέξη να φωτίζει
τη σκιά οξεία.
Ο ίλιγγος
της μεγένθυσης
του ανυπότακτου
της ασημαντότητας μου
'Ορθιοι κι ευθυτενείς σαν ένα "άχ"!
μπροστά στο θαύμα
και στο αίσχος
αυτού του κόσμου.
Ναός εδώ ειναι το παίδεμα της ψυχής
το βάσανο του νού που κάνουν
τη στιγμή να δραπετεύει απο τα τετριμμένα.
Απορίας Άξιον
και απολύτως θαυμαστό
να μάχεσαι για το αυτονόητο
αδιαφορώντας για το δεδομένο.
