Στις αφύλακτες διαβάσεις της Ζωής
Στο πέλαγος της σκληρής πραγματικότητας
πια δεν πελαγοδρομώ.....
Έτσι όπως κόβετε κύκλους γύρω μου
απλά με νανουρίζετε...αφού μόνο
το φρέσκο αίμα σας τραβά..
Κομμάτι δεν αφήσατε αδάγκωτο
μα τώρα την πατήσατε για τα καλά..
Η εσωτερική αιμορραγία
σταμάτησε οριστικά..!!
Τώρα που έγινε η ανασύνθεση
εκ του μηδενός...τώρα
αναγνωρίζω πως χωρίς εσάς
δεν θα έφτανα ποτέ στην
ακτή του ακατόρθωτου.
Ακατόρθωτο μοιάζει να παραμένεις
Άνθρωπος.
Μα δεν είναι.!!
