Παιδί μιας άλλης εποχής....

Mακριά απο τη βουή και την ακαρδία του κόσμου
ανεξάντλητη θάλασσα ,ασίγαστες νότες
και η ανάσα των αστεριών πολύ βαθιά
ευσπλαχνικά φωτίζει την αλήθεια της ζωής
που ποτέ δε χάνεται στους ακατανόητους
κόσμους του δήθεν
κι όλοι οι φευγάτοι απ΄τον κύκλο γαλαξίες
αναστημένοι χαμογελάνε τώρα και για πάντα
σε μια παράξενη συμπαντική απαλή ησυχία.

Στη μέση του Χειμώνα

να έχεις καλοκαίρι στην καρδιά...

Παράτολμο κι  οδυνηρά  ακριβοπληρωμένο

Μα...

Αυτη η σκάλα δεν κατεβαίνει.