Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

Σαν την αλήθεια είσαι....

γελώντας και πίνοντας
τραγουδώντας κι ελπίζοντας



ελπίζοντας....
Πως πριν το ταξίδι τελειώσει 
μες στην πιο άγρια θλίψη
και σε έναν άγνωστο τόπο, 
αχ, θα μου αποκαλύψει
γιατί άξιζε τόσο τον κόπο.



Αμετανόητα...



Τίποτε δεν με καταργεί..
μονάχα εκείνη η μικρή στιγμή
που θα νιώσω πως άξιζε
που ο άγγελος μου.....
μ'αφησε τότε να επιστρέψω..